Vier retorici in gesprek met professor emeritus Roger Burggraeve
Je moet het maar doen. Niet omdat het op zich niet interessant zou zijn, maar omdat je hier en daar misschien wel wat onbegrip mag verwachten: als middelbare scholier op een woensdagnamiddag, onder begeleiding van je godsdienstleraar, met enkele leeftijdsgenoten vanuit Aalst naar Leuven trekken om een gesprek te hebben over de parabel van de barmhartige Samaritaan – en dat voor een podcast van de KU Leuven.
Vier van onze leerlingen bleken alvast kritisch en vrij van geest genoeg om wat dat betreft “eens zot te doen”, voorbij de waan en de taboes die vandaag de dag bij ons soms rond de Bijbel hangen. Drie van hen, Anne-Sophie Torrekens (6WEWIB1), Gaëlle De Backer (6WEWIB1) en Jef Van Hove (6WEWIA) bevinden zich in hun laatste jaar wetenschappen-wiskunde, terwijl een vierde, Sarah Noheli (6LAWE2), de richting Latijn-wetenschappen aan het afwerken is.
Hun gesprekspartner voor de podcast van de Thomaswebsite (KU Leuven) was niet de minste: professor emeritus Roger Burggraeve, een internationaal vermaarde kenner van het werk van Emmanuel Levinas (1906-1995). Aanleiding voor het gesprek was het nieuwe boek van professor Burggraeve, Baarmoederlijkheid van mens en God (Halewijn, 2021), een bijzonder aanbevelenswaardige reflectie vanuit het Bijbelse gedachtegoed, waarbij de parabel van de barmhartige Samaritaan centraal staat.
Professor Burggraeve ontving de leerlingen met zijn gekende hartelijkheid en gemoedelijkheid in het Heilige Geestcollege, zijn huidige verblijfplaats. Het leek wel alsof hij gewaar werd dat hij met wetenschappelijk geïnteresseerde jonge mensen te maken had, want bijna onmiddellijk wees hij naar de kamer waar katholiek priester en topwetenschapper Georges Lemaître (1894-1966) aan zijn theorie over de oerknal heeft gewerkt.
Beide professoren hebben niet alleen hun Leuvense verblijfplaats met elkaar gemeen. Ook Burggraeve is een katholieke geestelijke (hij is salesiaan van Don Bosco). Daarnaast benaderen ze de gevarieerde bibliotheek die “Bijbel” heet op een gelijkaardige manier: als een historisch gegroeide verzameling van door mensen geredigeerde en elkaar kritisch becommentariërende geschriften, waarin iets oplicht van wat het betekent om “ten volle mens” te zijn.
De Bijbel blijft een schatkamer van verhalen die inspireren. “De geest van de wet is belangrijker dan de letter van de wet”; “wie zonder zonde is, werpe de eerste steen”; “wie zijn leven wil redden, zal het verliezen”; “bemin je naaste als jezelf”, … Zulke wegwijzers naar wat het betekent om “menswaardig” te leven zijn vaak gemeengoed geworden. Het gesprek tussen professor Burggraeve en enkele van onze jonge mensen toont aan hoezeer het de moeite loont om af en toe eens te drinken van de bron waaruit dat gemeengoed voortkomt. Dat het blijft “knetteren” in het brein van de nog steeds “frisse” professor emeritus is ook wel duidelijk.
Het boeiende gesprek tussen de professor en onze leerlingen is te beluisteren op de podcast van Thomas: https://www.kuleuven.be/thomas/page/podcast-04-baarmoederlijkheid/ .
