De leerlingen van het zesde jaar keken er al maanden naar uit. Na de boeiende lessen over geologie konden ze eindelijk op stap naar de Condroz. Na een busrit van een tweetal uur hielden we halt op de Citadel van Namen. Van hieruit hadden we een mooi overzicht op de Maasvallei. De leerlingen werden bestookt met begrippen als kalksteen, kleisteen, Carboon, anticlines, terrassen, Devoon, … Geen probleem, ze hielden stand en na een leerrijk uurtje reden we verder naar Wépion voor de lunch. Onderweg naar de lunchplek zagen ze mooi hoe differentiële erosie in de Maasvallei het landschap deed veranderen.
Toen de buikjes vol waren, was het tijd om voor vijf minuten op de bus te stappen en de wandelschoenen aan te trekken. Er volgde een steile beklimming in de fossiele meander van Profondeville. Ze konden genieten van een mooi uitzicht en een geweldige uitleg op de Point de vue de la Sibérie. Na de avontuurlijke wandeling waren de meeste leerlingen dolenthousiast toen ze hoorden dat er tien minuten later nog een mooie wandeling zou volgen.
Na tien minuten rijden, waren we dan eindelijk bij het startpunt van, spijtig genoeg, reeds de laatste wandeling van de dag. We daalden de heuvel van Mont af tot in het dorpje Crupet, een van de mooiste dorpjes van Wallonië. Tijdens deze afdaling konden de leerlingen verder smullen van de link tussen het landgebruik en de geologische ondergrond die teruggaat tot in het Devoon en sterk wordt bepaald door de afwisseling van kalksteen en zandsteen.
Beneden, in het pittoreske Crupet wachtte er nog een aangenaam verfrissend drankje langs een idyllisch stroompje. De leerlingen genoten van deze verfrissing en waren vooral heel teleurgesteld dat dit de laatste wandeling van de dag was.
