De pastorale raad FORUM van onze school bestaat uit een tiental leden (leraren, ondersteunend personeel en directie). Zij komen om de 2 weken bij elkaar.
Deze raad steunt en/of coördineert pastorale activiteiten, zoals de werelddag in oktober, de sobere maaltijd tijdens de vasten, de gebeden en bezinningsteksten bij het begin van de les, de gemeenschappelijke eucharistievieringen en bezinningsmomenten,…
Daarnaast wil Forum ook nadenken over schoolpastoraal, inhoudelijk reflecteren over geloofsopvoeding en geloofsbeleving. Het christelijk verhaal plaatst morele waarden – die altijd “menselijk” zijn – in een bepaald perspectief. Dat specifiek christelijke perspectief kunnen we onder andere op het spoor komen via de spiritualiteit van Ignatius van Loyola, stichter van de jezuïetenorde. Vandaar dat pastorale activiteiten op het SJ-college – dat een jezuïetencollege blijft – altijd ook de bedoeling hebben om iets van die spiritualiteit voelbaar te maken. Vanuit de ontmoeting met deze spirituele traditie hoopt Forum bij de leden van de school perspectieven te openen en een kritische reflectie op gang te brengen die de eigen levensbeschouwelijke keuzes aanscherpt.
Op de speelplaats van het Aalsterse Sint-Jozefscollege werd eind april 2003 een kunstwerk in neon ingehuldigd.
Maandenlang zocht een groep leerlingen onder leiding van leraar plastische opvoeding en Aalsters kunstenaar Luk de Blok naar een geschikt ontwerp. De bedoeling was de begrippen vreugde en verdriet te symboliseren aan de hand van de beperkte mogelijkheden van het medium neon. In de hedendaagse kunst wordt gekleurd neon reeds sinds de jaren zestig geregeld toegepast.
Uiteindelijk viel de keuze op de creatie van zesdejaars leerling Michiel Dasseville. Het werd door een gespecialiseerde firma uitgevoerd en op de speelplaats van het college tegen de gevel van het nieuwe klassengebouw aangebracht.
De ontwerper tekende voor vreugde een cirkel in geel, omkaderd door 4 kwartcirkels in groen; alhoewel bijna abstract kan men er toch nog de zon of een bloem, symbolen van vreugde, in herkennen.
Daaronder worden, opnieuw met vier kwartcirkels in paars, dwarrelende herfstbladeren verzinnebeeld als uiting van het begrip verdriet. Een horizontale witte lijn vormt de horizon waarboven zich alles afspeelt.
Dit kunstwerk wordt door de leerlingen binnen de school gebruikt om aan hun medeleerlingen droevige of blije gebeurtenissen te melden.
Bij een blije gebeurtenis wordt de cirkel ontstoken; bij een droevige gebeurtenis de dwarrelende bladeren. Tegelijkertijd doet men ook de collegekaars branden en kunnen de leerlingen op het bijhorende prikbord een boodschap, foto of bloem uithangen.
De creatie van dit kunstwerk past in een breder project op het college om de emotionele intelligentie bij de leerlingen te ontwikkelen en hen te leren omgaan met de emoties van zichzelf en de anderen.
